Verdelgd

Ik moet teruggaan tot 2017 om jullie het ganse verhaal te vertellen. Die dag gingen we, zoals elk jaar, een buizerdnest ringen in Elst (Riemst). Al een paar jaar ringden we hier buizerds, dus de verwachtingen waren opnieuw positief. Maar toen onze klimmer boven aan het nest kwam bleek het leeg. Wat erger was, in de takken vlak bij het nest zag hij duidelijk inslagen van kogels. Dit nest was duidelijk opzettelijk verstoord. Beschoten met een geweer. Onze ringoverste, Eddy Colson, gaf onze melding door aan de plaatselijke boswachter. Voorlopig einde verhaal en ook einde broedpoging voor onze Elstse buizerds. Hopelijk had het adulte paar het overleeft.

2018 – Bij controle bleek het nest onbewoond. Geen miauwende adulte vogels boven het bosje en geen sporen van bewoning. Toch gingen we het, na het voorval van het jaar ervoor, controleren. Bleek dat er een kadaver van een buizerd in het nest stak. Duidelijk gestorven op het nest. Blijkbaar had een ander exemplaar verder gebouwd en hem of haar bedolven onder takken. Weer verdacht.

2019 – Dat jaar waren we er vroeg bij. al op 1 april gingen we de jongen ringen. Nog steeds volledig in hun donskleed, maar groot genoeg om geringd te worden. Nadien zijn we er niet meer gaan kijken (hadden we misschien beter gedaan). Dus geen idee of ze zijn uitgevlogen of niet.

2020 – Een week geleden ging ik het nest controleren. Adulte vogels boven het bosje en schijtsporen onder het nest en op de takken naast de horst. Duidelijk bewoond en al vrij grote pulli. Dus klom Etienne op 7 juni naar boven en maakte ik alles al klaar om ze te ringen. Tevergeefs, het nest bleek leeg. Onder de nestboom vonden we het kadaver van een juveniele buizerd. Dat zagen we aan de staartveren die nog in de spoel zaten. Die lag er blijkbaar al een paar dagen aan de staat te zien. Rond de jachthut die onder de boom staat vonden we nog veren en resten die duidden op buizerd. Het was heel duidelijk dat deze pulli niet op een natuurlijke wijze aan hun einde waren gekomen. Wij brachten ANB (Afdeling Natuur & Bos) en de gemeente Riemst op de hoogte. Deze laatsten reageerden dadelijk en stuurden de melding nog eens door naar de natuurinspectie. Hopelijk met gevolgen voor de daders. Als ze die al vinden.

Jammer genoeg is dit geen alleenstaand feit. Elk jaar maken wij wel zulke voorvallen mee. Nesten die plots leeg raken of gewoon verdwijnen. Kadavers van dode buizerd of sperwers. Jaarlijkse kost. ANB waar wij het aan melden als er kans is om iets te ontdekken noteren alle klachten. Maar zitten zelf met de handen in het haar. Onderbezetting (dit is licht uitgedrukt) en een mank rechtssysteem waar zulke klachten vaak op een sisser aflopen maakt hen vleugellam (goede woordkeuze in dit verhaal). Zij hebben totaal niet de mankracht of middelen om deze illegale praktijken behoorlijk te bestrijden. Het moet echt frustrerend zijn om zo te moeten werken. De belofte van de minister om meer handhavers aan te stellen is nobel, maar een druppel op een hete plaar. Wat wij zien of ontdekken is slechts een tipje van de ijsberg. Ik denk, dat als je alle roofvogels of andere dieren, die elk jaar illegaal naar de eeuwige jachtvelden worden geholpen op een hoop zou gooien je ogen zou opentrekken.

Moeten we dit zo maar laten gebeuren? Neen, we moeten elke verdachte actie of vondst blijven melden aan ANB. Met foto’s, plaats van vondst en beschrijving van de omstandigheden. Het is voor hen een wapen om bij de overheid te gaan aankloppen. Hoe langer de lijst, hoe sterker hun roep om meer middelen en meer controles. De daders moeten voelen dat we hen niet met rust laten. Het kan toch niet zijn dat het doden en illegaal verdelgen van beschermde soorten zoals roofvogels ongestraft blijft. De huidige maatschappij pikt deze egoïstische ingesteldheid van sommige individuen niet meer. Punt.