De eerste grauwe klauwier van 2021 was gisteren op bezoek in Montenaken en werd gespot door Wouter Desmet. Dit brengt ons soortenlijstje voor dit jaar reeds op 157. Bovenstaande archieffoto is vorig jaar gemaakt door Dirk Ottenburghs te Rijkel.
De grauwe klauwier is een middelgrote zangvogel met lange staart en een stevige zwarte haaksnavel. Het mannetje heeft een asgrijze kop met zwart masker en witte keel. De rug is roodbruin, de onderdelen zalmkleurig en de staart zwart met witte zijden. In vlucht is de grijze stuit en de zwarte staart met witte zijden aan de staartbasis goed te zien. Het vrouwtje en juveniele vogels hebben warmbruine bovendelen en vuilwitte onderdelen. Juveniele vogels hebben bovendien donkere schubjes op kruin, bovendelen en onderdelen. De grauwe klauwier zit vaak rechtop en beweegt zijn staart nerveus heen en weer. De alarmroep is een herhaalde, nasale en hees klinkende roep. De aanwezigheid van flink wat grote insecten als kevers, bijen en hommels is erg belangrijk; zij vormen de hoofdmoot van zijn menu. De naam ‘klauwier’ slaat op de gewoonte van de vogels om prooidieren op te hangen aan de doornen van bramen of andere stekelige struiken en die later op te eten. Onderstaande foto is tevens van Dirk.
Deze lange-afstandstrekker, vliegt vanaf eind juli tot september oostelijk om de Middellandse Zee heen, om te overwinteren in oostelijk en zuidelijk Afrika. Hij trekt ’s nachts in enkelingen of kleine groepen. De grauwe klauwier is voor de fruitstreek regio een zeer zeldzaam exemplaar en komt tot nu toe sporadisch voor in de maanden mei tot augustus. Onderstaande detailfoto is van Eddy Colson van de ringwerkgroep Tongeren.
In de recente broedvogelatlas van Vlaanderen staat ook nog volgende info :
Rond 1972 telde Vlaanderen nog 350 broedparen, maar nadien ging het erg snel bergaf met de soort die zich niet wist aan te passen aan de doorzettende intensivering in het landbouwgebied waardoor zowel leefgebied als voedsel verdween. In 1998 werd de soort als uitgestorven beschouwd, maar later volgde een opmerkelijk hersteld, gestuwd door positieve ontwikkeling in Wallonië, Duitsland en Nederland. De toename lijkt recent nog te versnellen en in de periode 2013-2018 kon de Vlaamse populatie geschat worden op 38-65 paren. Voorlopige cijfers uit 2019 wijzen nog steeds op een doorzetting, met bv. alleen al in de provincie Limburg een 70 tal broedparen. De kernregio is de Voerstreek, maar ook de randen van de heidegebieden in de Limburgse Kempen. De vastgestelde toename is des te opmerkelijk gezien de vele negatieve trends van aan landbouw gebonden vogelsoorten. De grauwe klauwier profiteert wellicht ook van het opwarmende klimaat.
Tenslotte nog enkele fotogenieke blikvangers van de week:
* Winterkoning (Matthias Benaets)
* Grote bonte specht (Dirk Bollen)
* Kuifeend (Stefan Nimmegeers)
* Dodaars (Stefan Nimmegeers)
* Tuinfluiter (André Gaens)
* Gele kwikstaart (Paul Matthys)
* Steenuil (Carlo VDS)
* Kleine karekiet (André Gaens)
Groeten en tot volgende week,
Carlo Menten
Leave a Reply