De voorbije week werd er geen nieuwkomer ingegeven en zo blijft het aantal soorten voor 2021 voorlopig staan op 158. Vandaar dat ik eens de vogel van het logo van de vogelwerkgroep in de kijker zet, nl. de grauwe gors.
De grauwe gors is een grijsbruin gestreepte forse gors die wat weg heeft van een veldleeuwerik. De grauwe gors is 16-19 cm groot, heeft in verhouding een grote kop en zware snavel. Hier valt de ‘bek met tand’ onmiddellijk op. Het gaat om een knik in de snavel die ze nodig hebben om zaden te breken. In het algemeen is de grauwe gors een alleseter; in de broedtijd worden met name kleine ongewervelden maar ook granen en zaden van kruiden en grassen genuttigd. Vlinders, spinnen, duizendpoten, maar ook slakken en wormen maken deel uit van het menu. Aan zaden eet hij onder meer kruidachtigen, tarwe, haver en gerst. Ze hebben een kenmerkende, rinkelende zang die ook wel de ‘ratelende sleutelbos’ wordt genoemd. Het geluid kan je inderdaad vergelijken als een metalig klinkend ‘tsriit’ of een tikkend ‘bit-bit’. Paul Matthys kon afgelopen week enkele mooie plaatjes schieten in Gingelom en Buvingen.
André Gaens was ook fotograaf van dienst in Widooie, tijdens onze maandelijkse vogeluitstap.
De grauwe gors was oorspronkelijk een steppevogel, maar paste zich eeuwen geleden al aan aan ons Vlaamse landschap, waaruit hij nu weer volledig dreigt te verdwijnen. In iets meer dan 25 jaar tijd nam de populatie af van ca. 1500 broedparen tot 40-45 paren in 2018-2019. Door de intensievere landbouw, teeltwijzigingen en het verdwijnen van kleine hagen/struiken staan akkervogels in het algemeen onder zware druk.
De werkgroep grauwe gors en zijn vele vrijwilligers klopten vele uren veldwerk af om de aantalsevolutie van de iconische grauwe gors nauwgezet te documenteren en hun leefwijze te doorgronden. De voorbije 12 jaar werd er heel wat beschermwerk en onderzoek verricht. Meer info kan je terugvinden in onderstaande link :
http://grauwegors.be
Leave a Reply