Gebiedsinformatie

In de Herkebeekvallei in het zuiden vinden we weiden, sommige met canadapopulieren en hoogstamboomgaarden, en verruigde graslanden. De bewoning (enkele boerderijen, wat gewone woningen, een aardbeienbedrijf en een gewezen watermolen) situeert zich op de noordrand van de vallei, op 65 meter hoogte. Daar loopt ook de Sassenbroekbeek, die ontspringt aan de zuidelijke voet van de Sint-Servaasberg en in een moerassig gebied ten zuid-westen van het gehucht in de Herkebeek uitmondt. Opklimmend naar de Sassenbroekberg, de Sint-Servaasberg en de heuvelrug naar Heks, zien we aardbeienvelden, laagstamplantages, weiden met hoogstam, akkerbouw en een bos.
Het gebied wordt omschreven als “landschappelijk waardevol agrarisch gebied”.

Fauna

Vogels in Sassenbroek
Onderstaand overzicht geeft de vogelsoorten die langere tijd in Sassenbroek gepleisterd hebben,of er regelmatig te zien of te horen waren. Met een * zijn de soorten aangeduid waarvan ik met voldoende zekerheid kan stellen dat ze in Sassenbroek gebroed hebben (soms meerdere paren). De gegevens hebben betrekking op de periode november 2001 tot november 2003.
Vogelsoorten en * broedgevallen in Sassenbroek (2002-2003) :
Blauwe reiger, Boomklever, Bosuil, Buizerd, Ekster*, Fazant*, Gele kwikstaart, Grauwe vliegenvanger, Groene specht*, Groenling, Grote bonte specht, Grote gele kwikstaart, Grote lijster, Heggenmus*, Houtduif*, Huismus*, Huiszwaluw*, Ijsvogel, Kauw*, Kievit, Koekoek, Koolmees*, Koperwiek, Merel*, Pimpelmees*, Ringmus*, Roodborst*, Sijs, Spreeuw, Sperwer, Staartmees*, Steenuil, Tjiftjaf*, Torenvalk*, Tuinfluiter, Turkse tortel*, Veldleeuwerik, Vink*, Vlaamse gaai, Waterhoen*, Wielewaal, Wilde eend*, Winterkoning*, Witte kwikstaart, Zanglijster*, Zwarte kraai, Zwarte roodstaart, Zwartkop*
Verder zijn er nog toevallige observaties, zoals overvliegende groepen kraanvogels (een negental jaren geleden), of op 7 september 2003 een Zwarte wouw.
In 2002 en 2003 kenden we in Sassenbroek geslaagde broedgevallen van torenvalken. Jammer maar helaas (voor ons) kozen die telkens dezelfde nis uit in een schuur. De nis heeft een breedte van 11 cm, een hoogte van 15 cm en een diepte van 24 cm. Het broedend wijfje moest haar staart omhoog brengen, anders stak deze een eind uit de nis. Toen in 2002 vier jongen groot werden en er telkens één of twee uit de nis tuimelden bij het gewring om aan de ingang de uitwerpselen naar buiten te schieten, heb ik ze telkens weer in de nis geplaatst. Maar het bleef duren en ten einde raad heb ik er twee verhuisd naar een andere nis. Ze zijn alle vier grootgebracht en uitgevlogen. In 2003, toen er 5 jongen groter werden, was het op een dag weer zover dat een donsjong uit de nis viel. Ik heb toen onmiddellijk de jongen gescheiden en ze zijn alle vijf goed opgegroeid en geringd door Armand Coenegrachts.